SNAJPERSKI INSTYNKT BYKA Z PIEMONTU

Trzy dni temu byliśmy świadkami derbów Turynu. Torino FC pokonała Juventus Turyn 2:1. Aż 20 lat trwała niemoc Torino FC w starciach z Juventusem. Właśnie wtedy Byki pokonały ostatni raz lokalnego rywala. Polskich kibiców szczególnie cieszy zwycięstwo, gdyż kapitanem Il Granaty jest Kamil Glik. Reprezentant Polski może czuć się dumny, ponieważ to on wyprowadzał, w ten wyjątkowy dla kibiców stolicy Piemontu, swoja drużynę na arenę pojedynku. W tym meczu nie strzelił bramki, ale zagrał na światowym poziomie, idealnie wcielił się w rolę dyrygenta swojego zespołu w grze obronnej. Takie mecze w wykonaniu Glika zdarzają się co kolejkę. Dziennikarze we Włoszech wychwalają, pieją z zachwytu i porównują z najlepszymi obrońcami w historii futbolu. Jego gole, jest najlepszym strzelcem w Europie spośród środkowych obrońców, są bardzo ważne i decydujące dla losów spotkań.  Każde trafienie Il Capitano oznaczało punkty dla zespołu Giampero Ventury. Bez jego skuteczności Byki miałyby w tabeli jedenaście punktów mniej, a to oznaczałoby miejsce w okolicach strefy spadkowej zamiast ósmej pozycji i realnych szans na ponowny występ w Lidze Europy. "Ależ on się stał piłkarzem!” – wzdycha komentator "La Gazzetta dello Sport”, który uznaje Kamila Glika za bohatera obecnego sezonu w Torino FC. Tempo, w jakim ten gracz się rozwija, widać gołym okiem. Coraz bardziej odpowiedzialnie broni, coraz precyzyjniej wyprowadza piłkę, coraz silniej wpływa na kolegów, wyrasta na kapitana drużyny w sensie ścisłym charyzmatycznego. A rozgłos przynoszą mu nade wszystko seryjnie wbijane gole. Zajmuje drugie miejsce wśród strzelców swojej drużyny, wyprzedza go napastnik Fabio Quagliarella. Gdyby liczyć tylko strzelone w Serie A Kamil Glik z siedmioma trafieniami prowadzi w klasyfikacji najskuteczniejszych obrońców sezonu w czołowych ligach europejskich, drugi Naldo, Brazylijczyk z Wolfsburga uzbierał sześć bramek. Jeśli zsumujemy dorobek ze wszystkich rozgrywek, również będzie samotnym liderem. Ósmą bramkę dołożył w Lidze Europejskiej, dziewiątą zdobył w zwycięskim meczu reprezentacji Polski w Gruzji. To dorobek okazalszy niż dorobek najsławniejszych goleadorów wśród obrońców – Sergio Ramosa (6) i Branislava Ivanovicia (5). Do gwiazd Realu Madryt i Chelsea naturalnie Glika nie porównujemy, ale stale przybywa powodów, by oczekiwać, że dostanie propozycję od klubu znacznie silniejszego niż Torino, np. włoskiego uczestnika Ligi Mistrzów, i by coraz śmielej umieszczać go wśród stoperów światowej klasy. Według serwisu Whoscored.com jest trzecim najdokładniej podającym obrońcą w Serie A, ustępuje tylko Manolasowi i Yandze-Mbiwie z AS Romy. A jego bramki wnoszą tym większą wartość, że prawie zawsze rozstrzygają o wynikach, ewentualnie padają w meczach jako pierwsze. Genoi zadał dwa ciosy – na 1:1 oraz 2:1. Milanowi wbił gola na 1:1 (tak zostało). Palermo – na 2:2 (wynik też się nie zmienił). Napoli – zwycięskiego, na 1:0. Zenitowi – też zwycięskiego, na 1:0. A reprezentacji Polski pomógł złamać Gruzję – wbił jej pierwszego, koledzy poprawili wynik dopiero w końcówce. Nawiasem mówiąc, Glik w pewnym sensie ocalił ofensywę Torino po letnim demontażu ataku. Fani śpiewają dla niego serenady, co rusz czytam, że „nie sposób go nie kochać”, że w uniesieniu wynoszą go na „gladiatora, który nie boi się nikogo i niczego”. Środkowego obrońcy o takiej zagranicznej renomie nie mieliśmy od czasów Tomasza Wałdocha i Tomasza Hajty, którzy na początku stulecia bronili barw Schalke 04. Jestem przekonany, że obu ich przeskoczy i spotężnieje na naszego najlepszego stopera XXI wieku, w końcu na jego pozycji 27-latek ma prawo czuć się ledwie na półmetku kariery. A jeśli dojdzie do zasłużonego transferu, to być może zostanie pierwszym w historii polskim piłkarzem sprzedanym za kwotę ośmiocyfrową. Na pewno zostanie najdroższym gladiatorem made in Poland.